Türkiye..

İstanbul, gerek tarihi gerekse kültürel açıdan her dönem turistlere cazip gelen bir şehir. Şehrin tarihi dokusu ve iki kıtayı birbirine bağlayıcı özelliği bütün dünya insanlarını cezbeden etkenlerden. Dünyanın hemen hemen her coğrafyasından binlerce insan bu güzel şehri ve insanlarını tanımak için ülkemize akın ediyor. Hem de her türlü olumsuzluğa rağmen.
Çok değil, henüz 4 sene önceydi. İtalyan sanatçı Pippa Bacca, sanatçı arkadaşı Silvio Moro ile birlikte 8 Mart 2007 de Milano'dan yola çıktı. Üzerlerinde gelinlik ile yola çıkan iki sanatçı, Balkan ülkeleri ve Türkiye üzerinden kara yoluyla otostop yaparak Tel Aviv'e ulaşmayı hedefliyorlardı. İki sanatçı gelinliklerle otostop yaparak tamamlamayı planladıkları bu yolculukla barış mesajı vermeyi amaçlıyorlardı. Ama olmadı. Pippa Bacca yolculuğun Türkiye ayağında sırra kadem bastı. Cesedi bir ay sonra çıplak olarak toprağa gömülü vaziyette bulundu.
Her zamanki gibi Türkiye de gündem çok çabuk değişti. Aslında üzerinde uzun uzun düşünmemiz gereken bu durum yine unutuldu, üzerinde fazla durulmadı. Hemen hepimiz bu olayı da hafızalarımızın arka sıralarına oturttuk. Ta ki iki hafta öncesine kadar.
Serra Sarai, Amerika’dan İstanbul’a fotoğraf çekmek için gelmişti. İstanbul’un mistik havası onu kilometrelerce uzaklıktan çağırmıştı. O da ülkemizi ziyaret eden binlercesi gibi bu çağrıya uymuş, tarih kokan bu güzel şehri fotoğraflarla ölümsüzleştirmek istemişti. Ama yine olmadı. İki çocuk annesi Serra Sarai’nin cesedi, surların dibine atılmış olarak bulundu.
Peki ne oluyor da ülkemize gelen turistlere bu denli gaddarca saldırabiliyoruz? Ülkemizden mutlu ve sayısız güzel hatıralarla ayrılması gereken bu insanlara neden bu sonu hazırlıyoruz? Tabi ki binlerce turist bu ülkeden güzel anılarla mutlu olarak ayrılıyor. Ama son 5 senede yaşanan bu iki olay, ülke imajımızı da zedeliyor. Bence sorun bizim kendimizi “dünya” insanı olarak göremememizden kaynaklanıyor. Turist olarak ülkemize gelen insanları sanki başka galaksiden gelmişçesine yadırgıyoruz ve onlara farklı gözle bakıyoruz. Çoğu zaman onların iyi niyetini kötüye kullanıyoruz ve çizdiğimiz bu imaj onların da hafızalarının bir köşesinde kendine yer buluyor. Sizce Serra Sarai bu sonu yaşayan son kurban mı? Umarız öyle olur ve ülke imajımıza bir leke daha sürülmez…
0 yorum :
Yorum Gönder